Ondanks de aanzienlijke hoeveelheid literatuur over pesten en cyberpesten, hebben maar weinig onderzoeken een kritische theoretische analyse toegepast op de perspectieven van ouders, leraren en leerlingen.
Hoogtepunten
- Pesten richt zich op leerlingen op basis van waargenomen verschillen, zoals geslacht, seksualiteit, klasse en etniciteit.
- Pesten wordt vaak genormaliseerd, geminimaliseerd en als onvermijdelijk beschouwd.
- De deelnemers concentreerden zich op individuele verantwoordelijkheid in plaats van op sociale of systemische verantwoordelijkheid.
- Pesten kan beter worden begrepen door kritische, intersectionele en ecologische kaders toe te passen.
- Het perspectief van kritische theorie en intersectionaliteit strekt zich het meest uit voorbij het individu en naar de macro-omgeving.
Conclusies
Uit deze analyse bleek dat ouders, leraren en leerlingen pesten beschouwen als een disproportionele aanpak van leerlingen op basis van verschillen. Er kwam een alomtegenwoordige visie aan het licht waarin pesten wordt genormaliseerd, geminimaliseerd en als onvermijdelijk wordt beschouwd. De focus op de individuele verantwoordelijkheid van leerlingen, docenten en ouders verschuift de aandacht van grotere sociale invloeden. Om bredere machtsverhoudingen die persoonlijke veronderstellingen en stereotypen bepalen, uit te dagen, is het essentieel om een kritische ... lees verder https://doi.org/10.1016/j.childyouth.2020.105366