Als je kind wordt gepest voel jij je als ouder vaak machteloos. Je hebt misschien wel het gevoel dat de school en de leerkracht hun best doen, maar het vertrouwen dat er iets zal veranderen ebt na een tijdje wel weg. En wat doe je dan?

De school op het pesten aanspreken

‘Even ingrijpen’ wat veel scholen doen is niet de manier om een hardnekkig pestprobleem te lijf te gaan. Er zal onder begeleiding van een deskundige met de klas aan dit probleem gewerkt moeten worden. Er zal gewerkt moeten worden aan een goed en veilig schoolklimaat. De hele klas moet betrokken worden als er in hun midden een kind is dat gepest wordt.

Iedereen moet zich bewust worden van wat dit met je kan doen en hoe schadelijk dit is voor een kind. De school moet zich daarom verdiepen in een goede aanpak en een anti-pestprogramma, en zou de samenwerking met experts aan moeten gaan.

Van school wisselen

De kans bestaat dat jouw vertrouwen in de school zo is beschadigd dat je hier geen energie meer in wil steken. Soms maak je (samen met je kind) dan de moeilijke beslissing om van school te wisselen. Toch is dat niet altijd de oplossing.

Als nieuweling op een school is er een kans dat je kind op deze nieuwe school ook pesters tegenkomt. De kans bestaat dat je kind ook in een nieuwe klas geen aansluiting kan vinden. Het is daarom verstandig goed onderzoek te doen voor je dit besluit neemt.

Onderzoek naar een nieuwe school

Maak een afspraak met de directeur van de nieuwe school en leg je dilemma voor.
Bespreek wat de mogelijkheden zijn en wat hun ervaringen zijn met pesters.
Vraag zoveel mogelijk over de klas waarin je kind bij een overstap geplaatst zou worden.
Wanneer daar nog geen antwoord op gegeven kan worden, stel deze actie dan nog even uit. Zodra duidelijk is in welke groep je kind zal komen, vraag dan ook een gesprek aan met de leerkracht die de klas nu heeft, en de leerkracht die de klas volgend schooljaar zal hebben. Informeer ook naar andere zaken die jullie als positief ervoeren op de oude school. Neem rustig de tijd om alles te onderzoeken. Wanneer je twijfelt ben dan alert.
Maak op het schoolplein van de toekomstige school een praatje met ouders en vertel gewoon waarom jullie er zijn. Vraag naar ouders van kinderen uit de nieuwe klas en informeer naar de sfeer, de kinderen en de leerkrachten. Hoor ze maar uit!
Wanneer jij een goed gevoel hebt gekregen over de nieuwe school, licht dan pas je kind in.
Vertel dat jullie een andere school hebben gevonden en dat daar een leuke klas is voor haar die hij kan gaan uitproberen.\
Zie in ieder geval voor elkaar te krijgen dat je kind een paar keer een dagje mee kan draaien in de nieuwe klas. Dit zal waarschijnlijk geen probleem zijn. Laat je kind een eigen oordeel vormen en beslis samen of jullie de overstap aandurven.

Tot slot: Wees schikkelijk en zorg ervoor dat ze jullie graag als nieuw gezin willen verwelkomen. Neem gewoon de tijd en wees vriendelijk, eerlijk en open. De kans is dan namelijk het grootst dat de school wil meewerken aan jullie onderzoek.

Bron JM Ouders

Kinderen durven niet vertellen dat ze gepest worden. Ze hebben schrik dat ouders en leraren fout zullen reageren. Wat zijn de foutste reacties en waarom? En hoe pak je het probleem dan wel aan? De eerste stap om te praten over pesten: bepaal in welke rol je kind zich bevindt. Reageer dan gepast zonder het vertrouwen van je kind te schenden.

Met vragen over Pesten en wat je kunt doen mag je als Ouder, Grootouder, Opvoeder altijd bellen met Ouders & Onderwijs, zie hier meer informatie.

Je kind is SLACHTOFFER, hij wordt gepest:

Steun je kind, luister naar zijn verhaal, leg de schuld niet bij hemzelf.
Bespreek met je kind de stappen die je wil ondernemen: aan de juf vertellen, naar het CLB gaan … Doe niets waar je kind absoluut tegen is. Probeer het te overtuigen.
Hou een logboek bij met daarin wie wanneer pest, hoe enz. Zo krijg je een duidelijk beeld van de situatie.
Zoek samen naar manieren om op het gepest te reageren.
Zoek vrienden, hobby’s waar je kind zich wel goed voelt. Dat kan hem het nodige zelfvertrouwen geven.

Dit is wat KINDEREN zeggen wat ouders beter NIET kunnen doen en wat WEL:

Kinderen leggen uit wat ouders het beste niet kunnen doen als zij gepest worden en waarom niet, lees hier de tips van kinderen met de Do's en Don'ts voor ouders.

Je kind is een PESTER, het pest anderen:

Ga na wat er precies gebeurt. Praat met je kind, zijn leraar, trainer, vrienden…
Leg het verschil uit tussen plagen (onschuldig en kort) en pesten (hard en om te kwetsen)
Zeg duidelijk dat pesten niet kan. Nooit. Om geen enkele reden. Op geen enkele manier (uitsluiten, spullen stuk maken, slaan, uitlachen, haatmails sturen…) Vraag je kind om onmiddellijk te stoppen.
Wijs op het verdriet dat het pesten veroorzaakt. Probeer de gevoelens van het slachtoffer te verwoorden. Zo vergroot je het inlevingsvermogen van je kind.
Geef hem kansen om het goed te maken.

Je kind is een OMSTANDER, een meeloper, het kijkt toe?

Vraag wat er precies gebeurt (in de klas, jeugdbeweging, voetbal…).
Stimuleer je kind om de leraar zelf op de hoogte te brengen. Maak een verschil tussen ‘klikken’ en ‘melden’. ‘Klikken’ doe je omdat je wil dat iemand een straf krijgt. ‘Melden’ omdat je wil dat iets ophoudt.
Bespreek de stappen die jij eventueel wil ondernemen, bijvoorbeeld aan de juf vertellen. Doe niets wat je kind absoluut niet wil, maar probeer hem ervan te overtuigen dat dat het beste is.
Maak je kind duidelijk dat dat gepest moet stoppen. Bedenk samen oplossingen. Steun hem om iets te ondernemen.

Met dank aan Gie Deboutte (Vlaams Netwerk Kies Kleur Tegen Pesten), Anke Luts (Limits vzw) en Marjan Gerarts, kinderpsycholoog geven deze tips naar aanleiding van een online onderzoek van Yeti, het tienerblad van Klasse. 1200 leerlingen van het vijfde en zesde leerjaar gaven daarin een duidelijke boodschap aan volwassenen: “We hebben jullie nodig om pesten te stoppen, maar schend ons vertrouwen niet.”

Bron

Vlaamse Week tegen Pesten:

TIPS

Uw kind wordt gepest: wat kunt u als ouder doen?

Wat als uw kind op school gepest wordt? De drie Vlaamse ouderkoepels (GO! ouders, KOOGO en VCOV) hebben een houvast en stappenplan gepubliceerd om ermee om te gaan. De tips gaan vooral over het versterken van kinderen zodat pesten geen kans krijgt of kan gestopt worden. Er wordt aandacht besteed aan kinderen die gepest worden, kinderen die pesten en aan kinderen die omstaander zijn.

Hoe weet u of uw kind gepest wordt?

Pesten gaat vaak gepaard met stilzwijgen en geheimhouding. Daarom is het goed mogelijk dat kinderen niet zomaar komen vertellen dat ze gepest worden of getuige zijn van pestgedrag. Een paar mogelijke signalen en gedragsveranderingen:

• herhaalde pogingen tot spijbelen, of vragen om van school te veranderen;

• een vrolijk kind dat plots teruggetrokken wordt en ongelukkig overkomt.

Geen van die signalen wil zeggen dat er inderdaad gepest wordt. Ze kunnen ook wijzen op een (ander) probleem.

Wat kunt u als ouder doen?

De thuissituatie is belangrijk: een hechte familieband en een positieve thuissfeer kunnen kinderen helpen om minder last te hebben van de negatieve gevolgen van pesten. Door een warme thuissituatie zien kinderen zichzelf positiever, wat hen minder kwetsbaar maakt voor pesten of meedoen aan anti-sociaal gedrag.

Ouders kunnen heel wat doen door open te (blijven) staan voor een gesprek, aandachtig te luisteren en praktische informatie en vaardigheden aan te reiken. Leer kinderen problemen aan te pakken, na te denken over een probleem en constructieve oplossingen te vinden. Geloof en ondersteun hen om juist te handelen. Zo zullen ze beter beslissingen kunnen nemen en omgaan met moeilijkheden. Door te werken aan hun zelfvertrouwen, staan ze sterker om problemen op te lossen en eventueel hulp te zoeken.

1. Het kind dat gepest wordt, niet de schuld geven

Het idee leeft dat kinderen die gepest worden daar op een of andere manier verantwoordelijk voor zijn, omdat ze zwak en passief overkomen. Ze krijgen dan het advies om het pesten te negeren, ‘voor zichzelf op te komen’ en terug te vechten. Kinderen krijgen soms te horen dat ze alleen maar wat ‘normaler’ moeten doen. Zo lijkt het dat zij moeten veranderen.

Pesten (en andere vormen van geweld) is volstrekt onaanvaardbaar, in alle gevallen en onder eender welke vorm. Niemand verdient het om gepest te worden. Geef kinderen duidelijk de boodschap dat kinderen die gepest worden hier zelf geen schuld aan hebben.

2. Beschuldigingen en verwijten vermijden

Ongewenst gedrag wordt nog steeds vaak aangepakt met beschuldigingen en verwijten. Pesten valt op die manier niet te stoppen. Beschuldigingen en verwijten versterken de geheimhouding rond pesten. Ze houden zo het negatief en schadelijk gedrag in stand. Het vergroot de kans dat kinderen aan zichzelf (blijven) twijfelen en hun problemen verborgen houden. Het is daarentegen zinvol om pesten te zien als een leerkans voor kinderen.

Een kind zal een volwassene sneller benaderen met een probleem als het er zeker van is dat de volwassene:

• aandachtig luistert en de zorgen en gedachten ernstig neemt;

• het kind de kans geeft om zijn gedachten te uiten en te bespreken;

• niet overhaast in actie komt om diegene die pest te beschuldigen en te straffen;

• niet de schuld geeft aan diegene die gepest wordt;

• geen ontgoocheling toont omdat het kind het pesten niet heeft gestopt;

• tijd maakt voor een strategie waarbij het kind zelf betrokken wordt;

• er voor het kind is en de situatie van dichtbij mee opvolgt;

• waardering heeft voor hoe het kind nadenkt, leert, groeit en verandert.

3. Veilig melden mogelijk maken

Een van de grootste struikelblokken om het pesten en andere vormen van geweld te stoppen is de geheimhouding die er meestal bij hoort. Diegenen die pesten dwingen diegene die ze pesten en de mogelijke getuigen vaak tot geheimhouding. Soms wordt uitdrukkelijk met wraak gedreigd, soms is die dreiging niet uitgesproken maar voelen kinderen het toch zo aan. Zo kan het pesten steeds dieper wortelen in een voedingsbodem van angst, schaamte en schuldgevoel.

Dit is een van de voornaamste redenen waarom kinderen die gepest worden of getuige zijn van pesten zelden iemand zullen aanspreken. Het is daarom belangrijk dat kinderen weten dat ze in alle veiligheid over problemen kunnen praten met hun ouders, leeftijdsgenoten, leerkrachten en andere volwassenen rondom hen.

Toon dus zeker erkenning en waardering voor het risico dat kinderen nemen als ze wel een pestprobleem aankaarten. Houd zo veel mogelijk rekening met de wensen van uw kind. Als een kind zich veilig voelt, stijgt de kans dat het een pestprobleem zal melden. Doorbreken van het stilzwijgen rond pesten en allerlei vormen van agressie is een belangrijke stap.

Het kan nodig zijn om anderen te betrekken en steun te zoeken bij de leerkracht of directeur van de school, ook al vraagt uw kind om dat niet te doen. Doe dit op een respectvolle manier: zorg dat uw kind zelf zijn inbreng heeft in de aanpak.

• Breng uw kind vooraf op de hoogte wanneer het nodig is om hulp in te roepen;

• Betrek uw kind in wie u aanspreekt of raadpleegt;

• Laat uw kind mee bepalen wanneer u naar anderen toestapt;

• Stel uw kind voor om erbij te zijn wanneer u hulp inroept. Bij oudere kinderen kunnen ?dat ook de politie of een crisislijn zijn.

4. Het verschil aanleren tussen klikken en melden

Kinderen worden door leeftijdsgenoten en soms door volwassenen ontmoedigd om te praten. De vrees leeft sterk om bestempeld te worden als ‘verklikker’. Het is belangrijk dat kinderen het verschil leren kennen tussen klikken en melden.

Klikken is dingen over iemand vertellen om die persoon in moeilijkheden te brengen

Melden is hulp zoeken wanneer u of iemand die u kent gekwetst wordt of zich onveilig voelt.

Moedig kinderen aan om pestsituaties te melden. Herinner kinderen eraan dat diegenen die pesten alleen maar sterk lijken. De meeste mensen hebben geen hoge dunk van kinderen die anderen pesten. Laat hen anderen zoeken om samen de situatie te melden, dat is gemakkelijker dan in hun eentje de stap te zetten.

5. Een weerbare houding stimuleren

Kinderen die gepest worden en de omstaanders hebben de neiging om passief of agressief te reageren, al dan niet met wraak.

Beter dan een agressieve of passieve houding is de weerbare of assertieve houding:

• een lichaamstaal die eigenwaarde toont: oogcontact, stevige houding;?

• een klare, goed verstaanbare stem;?

• uitspraken die duidelijk maken dat iedereen het recht heeft om veilig en aanvaard te zijn.

Kinderen die zich weerbaar opstellen ontkennen het probleem niet. Ze pakken het probleem aan op een realistische en positieve wijze. Ze behouden hun zelfrespect maar domineren of vernederen niet. Ze hebben veel zelfvertrouwen, wat de basis is voor weerbaarheid. Door een weerbare houding verschuiven de machtsverhoudingen. De situatie wordt ontmijnd, zonder dat iemand van de betrokkenen zich minder veilig of aanvaard moet voelen. De aanpak gaat altijd gepaard met de boodschap dat pesten niet kan. Iedereen heeft evenveel rechten.

• Neem de tijd om samen te oefenen;?

• Vertel kinderen hoe moedig ze zijn als ze proberen om het pesten te voorkomen en/of te stoppen.

• Oefen het stop zeggen met uw kind op drie verschillende manieren. Bijvoorbeeld heel zacht, heel hoog, heel luid. Hoe voelt elke ?stop voor uw kind? Wissel eens om. Hoe? komen de verschillende manieren over bij de andere? Voelt u het verschil? Steek nu uw arm uit met uw hand naar achteren gekanteld en oefen een paar keer een sterke ‘stop’ met een stevige, lage stem vanuit de buik.? Maak oogcontact. Zo weet u of uw boodschap aankomt. Bewust met uw lichaam omgaan, maakt dat u ook bewuster met uw emoties omgaat

Een weerbare reactie betekent niet noodzakelijk dat men zich rechtstreeks richt tot de persoon die pest. Er bestaan veel manieren om zich weerbaar op te stellen. Diegene die gepest wordt of omstaander is, kent de situatie het beste. Die kinderen kunnen dus het best beslissen wat de meest geschikte reactie is. In elk geval mag hun eigen veiligheid niet in het gedrang komen.

6. Zelfvertrouwen opbouwen

Als er een wondermiddel bestaat om pesten te voorkomen is het zelfvertrouwen. Het is belangrijk om de sterke kanten, verschillen en beperkingen te leren zien en aanvaarden bij zichzelf en bij anderen. Het helpt om te leren leven met verschillen en om gezonde relaties aan te gaan.

In pestsituaties is zelfvertrouwen erg belangrijk omdat pesten met macht te maken heeft: macht over anderen, machtsverlies, machtsonevenwichten en misbruik van macht. Het is dus zoeken naar manieren om machtsonevenwichten recht te zetten en kinderen sterker te maken, waardoor de kans afneemt dat ze gepest zullen worden. Kinderen die goed in hun vel zitten, hebben niet de behoefte om zich machtiger of beter te voelen dan anderen. Ze hebben een basiszelfvertrouwen dat wellicht overeind zal blijven, ook als ze fouten maken, problemen krijgen of in moeilijkheden komen.

• Luister heel aandachtig als uw kind u aanspreekt en neem zijn ervaring en gevoelens ernstig. Laat uw kind voelen dat het echt gehoord wordt.

• Leg de nadruk op wat uw kind kan doen in plaats van op wat het niet kan (of wat het zou moeten doen of niet mogen doen).

• Erken en ontwikkel de talenten, vaardigheden en mogelijkheden van uw kind.

• Geloof in de kracht van wederzijdse ondersteuning door leeftijdsgenoten (peer ?support) en moedig uw kind aan om voor anderen op te komen.

• Zorg voor een gezinssfeer waar het belangrijk is om vriendelijk met elkaar om ?te gaan.

• Bespreek rechten en verantwoordelijkheden van iedereen.

• Geef uw kind zo vaak als mogelijk de kans om beslissingen en verantwoordelijkheid op te nemen en te delen.

• Leer uw kind met ruzies om te gaan.

• Maak duidelijk aan uw kind dat u hem/haar onvoorwaardelijk graag ziet, ook ?al gedraagt uw kind zich niet perfect.

• Zorg voor een goed contact en samenwerking met de volwassenen rond uw ?kind: leerkrachten, directie, andere volwassenen, ...

7. Hoe omgaan met cyberpesten?

Kinderen groeien op met sociale media. Voor ouders is het niet altijd gemakkelijk om de nieuwste trends te volgen. Toch is het belangrijk dat u samen met uw kind de voor- en nadelen op een rijtje zet.

• Maak duidelijke afspraken over het gebruik van gsm, computer en internet;

• Benadruk dat u enkel informatie verspreidt via digitale communicatieplatformen, die u ook in het echte leven deelt. ?

Er zijn enkele specifieke acties die u kunt ondernemen als uw kind gecyberpest wordt. Raad uw kind aan om:

• Niet te reageren op haatmails, haatfoto’s en -filmpjes;?

• De afzender te blokkeren;?

• Eventueel een nieuw profiel of e-mailadres aan te maken;

• Bewijsmateriaal bij te houden (bv. screenshots nemen);

• Hulp te zoeken bij: Awel?- CLB chat?- Clicksafe (hulplijn van childfocus);

• Overleg eerst met je kind vooraleer u als ouder iets doet;

• Breng zo nodig de school of het CLB op de hoogte.

8. De school op de hoogte brengen?

Pesten aanpakken is een gedeelde verantwoordelijkheid van ouders en school. Scholen moeten aangepaste maatregelen nemen, ingrijpen als het nodig is en gesprekken voeren met de ouders.

Het is een goed idee om hulp te zoeken bij het schoolteam bij pestsituaties. Een gesprek aanvragen is vaak de eerste stap van een actieplan rond een pestprobleem. Het is niet altijd gemakkelijk om als ouder de stap te zetten naar de directeur, leerkracht, zorgcoördinator, leerlingbegeleider, ...

Ter voorbereiding kan het helpen uzelf volgende vragen te stellen:

• Vindt u in de situatie de kernelementen van pesten terug? Of kan het om een conflict gaan?

• Hebt u uw kind betrokken in de beslissing over hoe het nu verder moet? Kan en wil uw kind deelnemen aan gesprekken op school?

• Is de school al op de hoogte van het probleem? Heeft uw kind er al iets over verteld op school? ?

Wellicht ben je als ouder verontwaardigd en/of boos door de situatie, maar het is erg belangrijk om tijdens het gesprek het goede voorbeeld te geven van een gezonde communicatie. Dat verhoogt de slaagkansen van het gesprek en deze voorbeeldfunctie is erg belangrijk voor uw kind. De kans dat kinderen volwassenen zullen benaderen in probleemsituaties is namelijk groter als ze er vertrouwen in hebben dat ze zich respectvol en opbouwend zullen opstellen.

Een paar tips voor het gesprek.

• Benadruk dat u samen met de school wil zoeken naar oplossingen;

• Vraag informatie aan de school over het pestbeleid en de bijhorende procedures ?bij pesten;

• Toon begrip als de school oprecht aangeeft nog niet op de hoogte te zijn, maar vraag wel gerust om directe actie;

• Geef de ideeën van uw kind en uw ideeën over mogelijke maatregelen, maar zoek samen met de school naar nog andere goede acties;

• Vraag dat de school u en uw kind op de hoogte houdt en vraag een volgend overlegmoment aan.

Mocht u als ouder het gevoel krijgen dat u geen gehoor vindt bij de leerkracht of de directeur, zoek dan hulp bij het Centrum voor Leerlingenbegeleiding (CLB). Het CLB kan u helpen om het probleem aan te kaarten op school. Ze kunnen de school, de ouders en de kinderen ondersteunen om de pestproblemen aan te pakken.

Soms denken ouders eraan om bij een pestprobleem contact op te nemen met de kinderen die pesten en/of hun ouders. Het aanspreken van andere kinderen op de speelplaats kan verleidelijk zijn als ouder. Dit is af te raden. Als ouder bent u vaak erg emotioneel betrokken en ook andere ouders zullen proberen hun eigen kinderen te beschermen.

Bron Kies Kleur tegen Pesten

Bellen, chatten of mailen over online pesten (cyberpesten)?

Bellen, chatten of mailen over pesten?

Doelgroep:

Ouders

Kenniscentrum Pesten per doelgroep

Stichting Stop Pesten Nu vertrouwt volledig op vrijwillige donaties en de inzet van vrijwilligers om haar belangrijke werk mogelijk te maken. Wij ontvangen geen subsidies, waardoor wij volledig afhankelijk zijn van de steun van mensen zoals u.

Tip van de redactie! Heb je haast? Navigeer dan snel naar:

Angela