Nog altijd worden er veel basisschoolleerlingen gepest, een op de tien maar liefst. Ondanks verschillende maatregelen en speciale pestprogramma’s wil dat cijfer maar niet dalen. Daarom grijpt de overheid in en komt de inspectie eerder in actie en kunnen kinderen laten weten dat zij gepest worden via een speciaal meldpunt.

Onzw Ambassadeur Daniel Stosic is een van die kinderen die werd gepest, laat hij weten bij Goedemorgen Nederland op NPO 1. Stosic vindt het leuk om te dansen en juist daarop werd hij gepest. “Bij dansen heb je een eigen life- en kledingstijl. Hier in het dorp wordt het niet zo gewaardeerd als je anders bent dan anderen. Dan word je gewoon veel makkelijker gepakt.”

Het begon met schelden. “Zo van ‘homo’ of ‘viezerik'”, zegt Stosic. Later werd het ook fysiek. “Duwen, schoppen. Mentaal is dat ook wel heel zwaar.” Toen het pesten begon, durfde Stosic er niet over te praten. “Achteraf had ik graag gewild van de leraren dat zij er meer op letten en er meer voor het kind zijn. Je hoeft niet alles te weten, als kind wil je dan wel gezien worden.”

School als onveilige plek

Ondanks de aandacht voor pesten, om het tegen te gaan, lijken de cijfers niet af te nemen. De aantallen nemen zelfs een klein beetje toe. “De cijfers zijn redelijk stabiel, maar als dat betekent dat tienduizenden jongeren soms dag in dag uit worden gepest, dan is dat heel erg”, zegt minister voor Primair en Voortgezet Onderwijs Dennis Wiersma.

Vaak worden kinderen gepest op school. Die plek voelt dan niet meer als een veilige omgeving. Dat moet het volgens Wiersma wel zijn. “Als dat niet de plek is waar je jezelf kan ontdekken, waar je een foutje kan maken of waar je vriendjes leert kennen, maar alles behalve dat. Waar je met tegenzin naartoe gaat en waar je als ouder van denkt: ‘oh nee, ik stuur mijn kind weer naar school, met weer een dag van ellende in het leven mijn kind’, dan doet die school dat niet goed”, aldus Wiersma, die ziet dat er te veel scholen zijn waarbij dat gebeurt.

Buiten school

Er ligt volgens de minister een grote verantwoordelijkheid bij scholen. Wat sommigen dus niet goed doen is beseffen dat pesten ook buiten de schoolgrenzen plaatsvindt, “maar wel begint in de context van de school”, legt Wiersma uit. “En een deel van het pesten gaat online. Als docent zit je ook niet de hele dag in de telefoon van die leerling.”

Ook in het geval dat pesten buiten school of online gebeurt, vindt Wiersma dat scholen de kinderen die gepest worden een veilige plek moeten bieden. “Er zijn signalen om op te letten. Ga met de leerling of de ouders in gesprek, met de hele klas of zelfs met de hele school.”

Toch is het best lastig om pestgedrag te volgen als het buiten de school plaatsvindt of online. Dat is geen excuus om dan maar de handen ervan af te trekken. “We zien dat docenten het meestal wel weten. Die hebben echt wel signalen. Een kind dat wat stiller is, iemand die weinig vriendjes heeft of dat je al een groepje ziet staan als iemand de school uitloopt.”

Wiersma wil die situatie graag voor zijn, want “met angst en beven naar school gaan is heel erg”, zegt hij. “Dat betekent dat je in de klas er alles aan moet doen om het gesprek erover te hebben.”

Bron WNL Goedemorgen Nederland