Stichting brengt pestgedrag in kaart

“Wij wilden graag in kaart hebben hoe het pestgedrag op scholen verloopt”, zegt Patricia namens de stichting. “Onderzoek laat zien dat er veel meer wordt gepest dan dat er wordt gemeld op scholen. Niet al het pestgedrag wordt dus bij de docenten aangekaart, waarmee het dus ook vaak niet wordt opgelost. Daarbij is de intentie van de leerlingen om pestgedrag aan te kaarten laag.”

Pesten heeft voor pesters, slachtoffers en omstanders grote gevolgen. Slachtoffers kunnen te maken krijgen met depressie, angst of een laag zelfbeeld. Soms zijn de gevolgen zeer ernstig, zoals de afgelopen tijd meerdere keren zelfdoding het gevolg was van de pesterijen. Ook omstanders kunnen last krijgen van angst of hulpeloosheid, vooral als het niet lukt controle te krijgen over het pestgedrag. “We zijn inmiddels zo ver, dat scholen verplicht zijn om een anti-pestbeleid te hebben, maar uit onderzoek is gebleken dat dit niet veel effect heeft. Nog steeds wordt 8% van de middelbare scholieren gepest en op basisscholen is dit 10% (cijfers Rijksoverheid).”

De beste remedie is volgens het onderzoek het rapporteren van pesten. Dit gebeurt lang niet altijd: soms uit schaamte, maar soms speelt ook groepsdruk een rol. Pesten gaat vaak om gevoelens van minderwaardigheid. “De pester, die blijft pesten, legt de schuld bij de ander neer, waardoor eigen schaamtegevoelens afnemen. Het slachtoffer pakt daarentegen deze schaamte juist op; ‘ik word gepest omdat ik minder waard ben’. Hoe om te gaan met schaamte blijkt dus van grote invloed te zijn op het voortduren van het pestgedrag. Hoe vaak het ook lastig blijkt in de praktijk, het is de enige remedie tegen pesten: het melden. Dit is de manier om het te laten stoppen, want pesten is nergens voor nodig als iedereen zichzelf en de ander waardeert en accepteert zoals hij of zij is.” Voor meer informatie: www.stoppestennu.nl

Bron: Stedendriehoek