Toonaangevende hersenonderzoekers tonen aan dat pesten ernstige, negatieve gevolgen kan hebben

Pesten maakt je niet sterker voor de echte wereld. In onze samenleving heerst de mythe dat pesten en misbruik noodzakelijk kwaad zijn voor grootsheid. Er is een overtuiging dat constante stress ervoor zorgt dat een volwassene en zelfs een kind gruis ontwikkelt. Zinnen als "no pain, no gain" of "suck it up, buttercup" komen vaak voor. Het idee dat een individu moet worden afgebroken om op te staan, wordt zelden in twijfel getrokken. Deze overtuigingen liggen ten grondslag aan het genormaliseerde pesten in onze samenleving.

De basis

• Hoe om te gaan met pesten?
• Zoek begeleiding om kinderen of tieners te ondersteunen?

Belangrijkste punten

• Uitgebreid onderzoek documenteert dat chronische stress, zoals die van pesten, de hersenen in gevaar brengt.
• Onderzoek weerlegt de mythe dat pesten je tot een sterke volwassene maakt.
• Zelfmoord onder jongeren in de leeftijd van 10-24 jaar steeg met 57% tussen 2000 en 2018.

Pesten op het werk wordt weerspiegeld in kinderpopulaties. Pesten wordt door velen nog steeds gezien als een overgangsritueel, een noodzakelijk onderdeel van het volwassen worden, ook al werd deze mythe in 2011 door de wetenschap ontkracht en besproken in de reguliere media . Het maakte echter weinig indruk op het heersende paradigma van pesten en misbruik.

Te veel atleten ondergaan praktijken waarbij ze worden bekritiseerd met giftige mannelijkheid en tot het punt van de dood worden gedreven, zoals in het geval van Jordan McNair van de Universiteit van Maryland. Zoals blijkt uit veel sportorganisaties in Canada, worden veel te veel atleten gecoacht in een sfeer van angst , vernedering en vriendjespolitiek - de klassieke constructie van de populaire pestkop die met velen bevriend is, terwijl hij een of twee vernedert.

We hebben nog nooit jeugdpopulaties gehad met zulke hoge niveaus van psychische aandoeningen. Het heeft geresulteerd in herhaalde waarschuwingen van de Centers for Disease Control in de Verenigde Staten over hoe nijpend de situatie is. Zelfmoord onder jongeren , dat zijn 10- tot 24-jarigen, is tussen 2000 en 2018 met 57 procent gestegen . Deze statistiek alleen al is een rode vlag dat de stress waaronder jonge mensen geacht worden het hoofd te bieden, niet gezond is. Misschien moet de mythe dat constante stress door pesten en misbruik je stoer maakt, worden verdreven.

Volgens de wetenschap maken toxische omgevingen mensen niet harder

Canadese onderzoekers aan de Universiteit van Ottawa, Iryna S. Palamarchuk en Tracy Vaillancourt, werken op een kruispunt tussen neurowetenschappen , neurologie, psychologie en onderwijs . Ze bouwen voort op uitgebreid onderzoek dat de hersenstoornissen documenteert die verband houden met stressvolle gebeurtenissen om te laten zien hoe onvoorspelbare, oncontroleerbare en dubbelzinnige stressoren onze fysiologie kunnen verstoren en beschadigen.

Palamarchuk en Vaillancourt beginnen met uitgebreide verwijzingen naar de literatuur die de correlatie heeft vastgesteld tussen stressoren die "gevoelens van angst, verraad, verwarring en machteloosheid" oproepen en "depressie, PTSS , coronaire hartziekte en ischemische beroerte". Dit zijn gevoelens die vaak opkomen wanneer een individu het doelwit is van pesten en misbruik.

Merk op dat het onderzoek geen enkele suggestie geeft dat het doelwit sterker of taaier wordt bij het ervaren van dit soort stress en de daaruit voortvloeiende emotie . Met name, in plaats van veerkracht en doorzettingsvermogen te ontwikkelen door dit soort lijden, ontwikkelt het doelwit ernstige mentale en fysieke ziekten.

Als een persoon een school, sportpraktijk of werkplek bezoekt waar ze vaak het doelwit zijn van, of zelfs getuige zijn van, intense en/of chronische stressoren zoals die voorkomen in giftige omgevingen, toont het onderzoek aan dat dit een negatieve invloed heeft op hun vermogen om te denken, redeneren, problemen oplossen en produceren. Volgens Palamarchuk en Vaillancourt toont het onderzoek aan dat chronische stress het "risico op mentale en sociale disfunctie" verhoogt en systemische ontstekingen in de hersenen en het lichaam veroorzaakt. De hersenmechanismen die worden geactiveerd om intense en chronische stressfactoren te beheersen, zijn gecorreleerd met "veranderd geheugen , besluitvorming en gedrag dat een risico vormt voor psychische stoornissen, (inclusief) depressieve stoornis."

De analyse en het onderzoek van Palamarchuk en Vaillancourt onthullen dat hersenen die lijden aan langdurige stress een last van onzekerheid met zich meebrengen die verband houdt met "slecht cognitief functioneren en cortisolafname". In een giftige omgeving zijn kan stressvolle omstandigheden creëren voor dopamine om te dalen en impulsieve besluitvorming te verhogen "vanwege een slechte risicoverwerking". Lijdende individuen kunnen de drang voelen om "de status-quo in chronische intense stress te beëindigen".

Hoeveel mensen weten zelfs dat hun risicovolle gedrag als reactie op de stress van bijvoorbeeld pesten en misbruik verband houdt met de schade die aan hun hersenen wordt toegebracht? Denk aan de driften die doelwitten ondergaan, zoals agressief gedrag, zelfmedicatie met alcohol of drugs, zelfbeschadiging en zelfs zelfmoord. De wetenschap dat de neurotransmitters van de hersenen, zoals dopamine, worden beïnvloed en dat stresshormonen , zoals cortisol, worden beïnvloed, kan gestreste personen helpen de hulp te krijgen die ze nodig hebben.

Weerstand tegen drang om te ontsnappen of "de status quo te beëindigen" bij blootstelling aan giftige omgevingen kan heel goed liggen in het erkennen dat de hersenen geen gezonde langetermijnbeslissingen nemen. Het brein in deze scenario's neemt risicovolle, impulsieve beslissingen.

Pesten en misbruik brengen de hersenen in gevaar

In onze samenleving, die gelooft dat pesten en misbruik ons ​​sterker maken en de negatieve impact op de hersenen niet begrijpt, doet het ons ook geloven dat het zoeken naar professionele hulp een teken van zwakte is. Toonaangevende onderzoekers zoals Palamarchuk en Vaillancourt, die een veel complexer en gedetailleerder begrip hebben van hoe aangetast de hersenen zijn door chronische stress en toxische omgevingen, zijn het daar niet mee eens .

Met hun geavanceerde kennis en onderzoek moedigen Palamarchuk en Vaillancourt mensen die lijden aan chronische stressfactoren aan om de cognitieve controle te verbeteren, namelijk hoe de hersenen beslissingen nemen, denken, problemen oplossen, enzovoort, met "psychologische hulp", evenals met "sociale hulp". bijstand."

Als we evenwichtsproblemen of pijn in ons hart zouden hebben of moeite hadden om te ademen, zouden we het niet 'uitdagen'. We zouden professioneel advies en tussenkomst zoeken. We zouden contact opnemen met onze gemeenschap voor sociale steun.

We zouden waarschijnlijk rechtstreeks naar een eerstehulpafdeling gaan of een ambulance bellen. Veel te veel mensen lijden echter in stilte omdat ze niet begrijpen dat hun hersenen aanzienlijk zijn aangetast door constante stress, die kan voortvloeien uit giftige omgevingen zoals die ontstaan ​​door pesten en misbruik. De uitdaging is om te begrijpen dat de hersenen een orgaan zijn en, net als het hart, ernstige schade oplopen door pesten en misbruik. Het loopt een groot risico, net als het hart, door chronische stress.

Het hart kan moeite hebben om bloed rond te pompen. Het kan racen zijn. Dit doet meestal geen afbreuk aan uw beslissing om medische hulp in te roepen. Wanneer uw hersenen echter even negatief reageren op intense stressfactoren, komt het mechanisme zelf van het nemen van goede beslissingen in gevaar. Daarom is kennis de sleutel. Hoe meer we ons ervan bewust zijn dat de stress van pesten en misbruik ons ​​niet stoer maakt, maar juist onze hersenen in gevaar brengt, hoe beter.

Referenties

Palamarchuk, I., & Vaillancourt, T. (2021). "Mentale veerkracht en omgaan met stress: een alomvattend model op meerdere niveaus van cognitieve verwerking, besluitvorming en gedrag." Grenzen in gedragsneurowetenschappen 15: 1-15. 

Over de auteur
Jennifer Fraser, Ph.D., is een bekroond docent en bestsellerauteur. Haar nieuwste boek, The Bulllied Brain: Heal Your Scars and Restore Your Health , kwam in april 2022 in de schappen en werd uitgezonden.

Online:
 www.bulliedbrain.com

Bron Psychology Today