Carmen tekende onder druk een geheimhoudingsverklaring na seksuele intimidatie op haar werk: 'Ik ben monddood gemaakt'

Carmen wil heel graag naar buiten komen met haar verhaal: een paar jaar geleden werd ze seksueel geïntimideerd door de hoogste baas binnen de organisatie. Maar erover vertellen kan ze niet: "Ik ben monddood gemaakt."

"Hij maakte seksueel intimiderende en overschrijdende opmerkingen toen hij alleen met me was. Ik was helemaal flabbergasted. Ik wist meteen: dit is niet oké." Carmen (niet haar echte naam, die is bij de redactie bekend) durft niet in detail te vertellen wat er gezegd is, uit angst voor haar voormalige werkgever, een grote organisatie met duizenden werknemers.

'Knoop in mijn maag'

"Als ik dat zeg, is het herkenbaar voor ze. Dan weten ze gelijk dat het over hen gaat. Ik ben bang voor een rechtszaak. Ik wil niet verliezen wat ik heb opgebouwd." Na de intimiderende opmerkingen van de hoogste baas ging Carmen direct naar de vertrouwenspersoon, maar dat hielp niets: "Zij vertelde me dat ik mijn baan zou verliezen als ik een klacht tegen hem in zou dienen, dus dat ik dat beter niet kon doen."

"Bizar. Dat is niet de reactie die ik verwachtte en wilde." Ze voelde zich niet meer veilig op kantoor, omdat ze haar baas daar tegen bleef komen. "Als ik hem zag, dan kreeg ik een knoop in mijn maag. Ik werd nerveus. Ik voelde me heel onveilig als hij in de buurt was."

Klachtencommissie

Na lang twijfelen besloot Carmen toch een officiële klacht tegen haar baas in te dienen. Een klachtencommissie deed onderzoek en ondervroeg zowel Carmen als haar baas. Uiteindelijk werd Carmens klacht gegrond verklaard, maar haar vreugde was maar van korte duur.

"Hij werd niet zichtbaar gestraft. Hij bleef gewoon zitten waar hij zat en ik bleef hem daardoor ook tegenkomen op kantoor. Ik voelde me totaal niet gesteund door mijn werkgever. Ik kreeg last van fysieke en psychische klachten en heb me uiteindelijk ziek gemeld."

'Ik heb getekend vanwege mijn gezondheid'

Carmen besloot dat ze niet langer wilde werken. Haar werkgever bood haar een vaststellingsovereenkomst aan, waarmee haar contract met instemming van beide kanten kon worden ontbonden. Daarbij kreeg ze een veel hoger bedrag aangeboden dan gebruikelijk zou zijn. Toen Carmen wilde tekenen, zag ze tot haar schrik een geheimhoudingsclausule in de overeenkomst staan.

"Ik wilde die er meteen uit hebben. Dat heb ik ook geprobeerd. Maar mijn advocaat zei dat dit onmogelijk was. Als ik niet zou tekenen, zou ik weer terug naar het werk moeten. Dat gaf mij zoveel angst. Ik heb toen gekozen voor mijn gezondheid en getekend, met geheimhoudingsverklaring."

Dubbel gestraft

Het doet haar nog altijd pijn dat ze haar verhaal niet met de buitenwereld kan delen. "Het is belachelijk dat je niets over seksuele intimidatie kan delen. Het wordt in de doofpot gestopt, onder het tapijt geschoven. Dat kan niet. Je kunt seksuele intimidatie niet stoppen als je er niet over kan praten. Als het niet bekend wordt, kan er ook niets aan gedaan worden."

Maar zijn het geldbedrag en de gegrond verklaarde klacht dan niet voldoende? "Nee. Het was nooit mijn doel om mijn baan te verliezen, of om een geldbedrag te krijgen. Daar was ik niet op uit. Ik was uit op openheid, ik wilde iets aan de kaak stellen. Maar ik heb nu het gevoel dat ik dubbel gestraft word. Ik ben slachtoffer en ik moet er ook nog eens mijn mond over houden."

Bron EenVandaag